Monsieur Hawarden

Samenvatting

Autodidact Harry Kümel begon zijn filmcarrière als scenarist voor Rik Kuypers en Herman Wuyts, maar ging al snel zelf achter de camera staan. Hij draaide enkele opvallende kortfilms, experimentele films (Anna la bonne naar Jean Cocteau), ficties (Tous les parfums de l'Arabie) en documentaires (Uit glas en staal).

Het opmerkelijke langspeelfilmdebuut van de 28-jarige Kümel is een adaptatie van de Vlaamse novelle van Filip de Pillecyn en de roman van Henri Pierre Faffin. Beiden inspireerden zich op een fait divers dat zich rond 1870 in Malmédy afspeelde. Jan Blokker maakte een romantische bewerking van dit mysterie over een jonge Parijse aristocrate die na een passionele moord op de vlucht slaat om als man in ballingschap te gaan leven in een afgelegen dorp. Deze magistrale sfeerfilm, met minutieuze details en delicate symboliek, spitst zich toe op de relatie tussen de raadselachtige, intrigerende Hawarden en haar meid Victorine.

De elegante en suggestieve psychologische karakterstudie, vol ambigue seksuele implicaties, verwijst meer dan eens naar Resnais, Dreyer, Bergman of Bresson. Dit freudiaanse drama munt ook uit door de prachtige landschapsfotografie en het gebruik van clair-obscur. Kümel had nochtans graag in kleuren gedraaid, maar het budget (7 miljoen Belgische frank, waarvan 2.480.000 Belgische frank subsidie) maakte dat uiteindelijk niet mogelijk. Deze Belgisch-Nederlandse coproductie, opgedragen aan Josef von Sternberg, werd opgenomen in de buurt van Tongeren, Spa en Malmédy. Wegens distributieperikelen bleef film wel een jaar in de kast liggen.