Kees Brusse

biografie

Kees Brusse was de zoon van de Rotterdamse journalist en schrijver M.J. Brusse, de auteur van onder andere Boefje. Op elfjarige leeftijd debuteerde hij in de speelfilm Merijntje Gijzen’s jeugd van Kurt Gerron als oudere broer van de hoofdpersoon Merijntje.

Tijdens de oorlog zette Brusse zijn eerste schreden op het toneel en onder leiding van Cor van der Lugt Melsert ontwikkelde hij zich tot een gevierd acteur. Begin jaren vijftig was hij zelfs enige jaren artistiek leider van de Rotterdamse Comedie.

In 1950 speelde Brusse de hoofdrol in De dijk is dicht, een van de eerste speelfilms na de Tweede Wereldoorlog. Met rollen in Ciske de Rat en Jenny en zijn optreden voor radio en televisie werd hij in de jaren vijftig een nationale ster.

Begin jaren zestig verlegde Brusse zijn werkzaamheden naar de regie. Zo nam hij de acteursregie over in De overval, een film waarin hij ook de hoofdrol vertolkte. Vervolgens regisseerde hij de misdaadfilm Kermis in de regen en de geruchtmakende documentaire Mensen van morgen. In deze laatste film – waarvan hij ook een Duitse versie maakte – liet hij jongeren aan het woord die openhartig spraken over hun ervaringen en idealen.

Als acteur was Brusse die jaren bijna uitsluitend te zien op televisie, maar daarin kwam in de jaren zeventig verandering met hoofdrollen in Blue Movie, VD, Dakota en Dokter Pulder zaait papavers. Het waren rollen waarin Brusse uitblonk door zijn stille, ingetogen spel.

Voor het grote publiek was Brusse echter vooral de ster uit de televisespelshow 'Wie van de drie', de serie 'Mensen zoals jij en ik' en de commercials voor Shell en Zwitserleven.

In de jaren negentig maakte hij een aantal korte televisiedocumentaires, gevolgd door twee langere documentaires over het ouder worden. Waaronder Vader is zo stil de laatste tijd uit 2002.