Het heksenlied

Samenvatting

De prior van het klooster van Hersfeld stuurt de biechtvader voor bijstand naar de oude broeder Medardus, die in zijn kloostercel op sterven ligt. De man ijlt van de koorts en is wild aan het zingen, wat volgens zijn medebroeders het werk van de duivel is. Met tranen op zijn wangen vertelt Medardus zijn verhaal.

Vijftig jaar geleden was hij een vrome jonge priester, gezond van geest en vol hartstocht. Heksenjagers stropen het land af op zoek naar mensen die verdacht worden van hekserij. Rond middernacht wordt de jonge priester bij een heks geroepen die de volgende ochtend op de brandstapel zal sterven. Hij krijgt de opdracht de zondares verlichting te bieden en te proberen haar tot inkeer te brengen. Bij de aanblik van het mooie, maar doodsbenauwde meisje voelt Medardus medelijden voor haar. Ze vraagt hem waarom ze moet boeten voor zonden die ze nooit heeft begaan. Als wees woonde ze in het bos bij haar grootmoeder, die de geneeskrachtige eigenschappen van planten kende. De oude vrouw maakte uit kruiden geneesmiddelen voor zieke mensen en zong tijdens het bereiden van haar brouwsels een lied uit een ver land. Dit was voor de heksenjagers het bewijs dat ze aan hekserij deed en de grootmoeder belandde op de brandstapel. Het meisje smeekt Medardus om haar te helpen en samen met haar te vluchten. Ze slaat haar armen om hem heen en belooft hem een soort liefde te geven die hij nog nooit heeft gekend: de liefde van een vrouw. Medardus staat op het punt haar te kussen wanneer hij een stem hoort zeggen: 'Door deze heks te kussen, zegent u de zonde. Van nu af aan bent u verdoemd!' De priester slaat op de vlucht en brengt de rest van de nacht biddend op zijn knieën door. De volgende dag is hij getuige van de dood van het meisje. Wanneer de beul met een fakkel de takken in brand steekt, ontmoeten de ogen van het meisje die van Medardus. Hij beseft dat ze geen heks is, maar een oprechte vrouw, een onschuldig slachtoffer van wrede mensen. Terwijl de vlammen rond het meisje oplaaien, barst ze uit in een lied dat Medardus de rest van zijn levensdagen zal achtervolgen.

Aan het eind van zijn relaas sterft de oude monnik. De prior spreekt: 'Hoe mensen ook mogen denken over goed en fout, alleen Hij in de hemel begrijpt alles. Het is aan Hem om te oordelen. Ga heen, broeders, bid en oordeel niet!'

Tijdens de vertoning van de film werd het gedicht waarop de film was gebaseerd - 'Das Hexenlied' van Ernst von Wildenbruch - in het Nederlands voorgedragen door regisseur-acteur Jan van Dommelen. Daarbij werd ook de speciaal voor deze film gecomponeerde muziek van de Duitse componist Max von Schilling uitgevoerd.