Genie tegen geweld

Samenvatting

Detective Pim Bruce zoekt de daders van een diamantdiefstal waarbij twee doden zijn gevallen.

Van Duylen, representant van een diamantsyndicaat, brengt de grootste diamant ooit, de 'Koh-i-Noor II', naar Amsterdam. In een van de oudste diamantslijperijen van de stad wordt de steen gespleten en de negen kleine steentjes worden gepolijst. Geëscorteerd door detectives neemt Van Duylen de stenen mee naar huis en stopt ze in een inbraakwerende kluis. Zijn vrouw vertelt hij dat de kluisdeuren elektrisch geladen zijn en dat iedereen die ze probeert te openen op de verkeerde manier, onmiddellijk geëlektrocuteerd zal worden.

Twee dubieuze personen, Jack de Acrobaat en leeuwentemmer Feenstra, sluipen rond Van Duylens villa en inspecteren de ramen en deuren. Ze gaan naar hun makker, de beruchte inbreker Nelis Veerman, om hun plan om de diamanten te stelen te bespreken.

Als op een avond Van Duylen weg is voor zaken, bezoekt familievriend Lamberts mevrouw van Duylen en speelt een potje schaak met haar. In de tuin verschijnen drie schaduwen uit het struikgewas, die stilletjes door het raam klimmen. Om niet gestoord te worden, molesteren ze de voordeur. Als Lamberts naar huis wil gaan, krijgt hij de deur niet open. Mevrouw van Duylen adviseert hem door het raam naar buiten te klimmen. Terwijl hij dit doet, wordt hij gezien door een agent, maar zijn verklaring wordt geaccepteerd.

Van Duylen komt thuis en kan niet binnenkomen. Wanneer zijn bediende uiteindelijk de deur open krijgt, vermoedt Van Duylen problemen. Hij haast zich naar zijn kantoor, waar hij zijn vrouw zittend op een stoel voor de open kluis aantreft. Ze is neergestoken. De kostbare stenen zijn weg. De politie wordt gebeld en Lamberts wordt als verdachte van de misdaad gearresteerd.

Mevrouw Lamberts heeft erg veel verdriet. Haar jonge dochter die Sherlock Holmes leest, gelooft dat de beroemde detective haar vaders onschuld kan bewijzen. Een agent legt uit dat Holmes een fantasiefiguur is, maar om het kind te troosten, geeft hij haar het adres van een echte detective: Pim Bruce, Willemsparkweg 6. Gecharmeerd van het kleine meisje, belooft Pim de zaak te onderzoeken.

Na een bezoek aan Van Duylen, zet Pim zijn theorie uiteen: mevrouw van Duylen moet de inbrekers hebben verrast, die haar daarop hebben vermoord. Degene die de kluis heeft geopend, moet ook gedood zijn. Hij neemt een lijst met alle mensen die op de avond van twaalf februari zijn gestorven mee naar het politiebureau en vraagt of een van de namen toebehoort aan een geregistreerd crimineel.

Met de informatie dat een zekere N. Veerman een bekende inbreker was, gaat Pim naar het huisje van de weduwe, verrast haar en zegt: 'Uw echtgenoot is niet thuis gestorven. Ik weet alles. Ik weet ook wie zijn handlangers zijn.' De vrouw blijft stil. Pim gelooft dat zij haar echtgenoots kameraden zal waarschuwen en volgt haar naar een café, waar ze met twee mannen spreekt.

Als hij de twee mannen achtervolgt, raakt Pim in de val in het huis waar Feenstra zijn leeuwen houdt. Hij ontsnapt net op tijd om te zien hoe de criminelen op een rijdende trein springen. Op een kaart ziet Pim dat de trein een grote bocht maakt op weg naar de volgende stad. Hij rent naar een weide, springt op een paard en galoppeert naar de kruising.

Wanneer de trein nadert met een snelheid van 70 mijl per uur, gooit Pim zichzelf plat tussen de rails, grijpt de buffers van de laatste wagon en zwaait zichzelf naar boven. Nadat hij naar de wagon waar de criminelen zitten is geklauterd, bedreigt Pim hen met een revolver en slaat ze in de boeien. Op het volgende station worden ze overgedragen aan de politie. Lamberts wordt vrijgelaten en hij, zijn vrouw en de kleine Elsa zijn Pim Bruce zeer dankbaar voor wat hij heeft gedaan.

De film is slechts gedeeltelijk bewaard gebleven; de getoonde digitale kopie is incompleet.