Erik van Zuylen

biografie

Erik van Zuylen is regisseur van documentaires en speelfilms. Hij verliet in 1964, na acht maanden, de Filmacademie om te kunnen filmen. In 1965 maakte hij zijn debuut met de tv-documentaire Siebe Wiemer Glastra, zondagsschilder. Er volgden documentaires over Maarten 't Hart, Julio Cortàzar, W.F. Hermans en over de Pools-Engelse schrijver Stefan Themerson. In 1977 maakte hij De elektriseermachine van Wimshurst naar het gelijknamige verhaal van W.F. Hermans. Erik van Zuylen maakte in veertig jaar zes speelfilms en een groot aantal documentaires. Zijn zesde speelfilm, Het mysterie van de sardine, kwam als internationale coproductie niet van de grond en werd uiteindelijk als Nederlandse film uitgebracht. De relatie tussen beeld, muziek en dans was meerdere malen het onderwerp van zijn films.