Ontrouw

Samenvatting

Kolonel Bracharts echtgenoot Renée is een mooie en levendige vrouw. Zij is bij haar man wanneer zijn nieuwe adjudant, luitenant Raoul des Vignes van het 10e regiment van de Huzaren, verslag uitbrengt aan zijn kolonel. De jonge vrouw is niet gelukkig met haar veel oudere echtgenoot. Als ze Raoul ziet, wordt ze verliefd op hem. Raoul pretendeert haar passie niet op te merken. Brachart nodigt Raoul bij hem en zijn vrouw thuis uit. Renée is blij de man die ze liefheeft dichtbij te hebben. Ze onttrekt zich aan haar andere gasten, zodat ze alleen kan zijn met Raoul. Aanvankelijk is Raoul niet van plan zijn kolonel te verraden, maar uiteindelijk doet haar pleidooi hem Renée kussen en opbiechten dat hij van haar houdt.

De geliefden zijn niet gelukkig. Zij verafschuwt het om te leven met een man die ze haat en onverschilligheid te pretenderen tegenover de man die ze liefheeft. Hij besluit, getergd door schuldgevoelens, ontslag te nemen. Brachart die geen idee heeft wat zich afspeelt, accepteert het ontslag niet. Als haar man een hele middag weg zal zijn, schrijft Renée een brief aan Raoul waarin ze zegt hem te zullen bezoeken. Wanneer Brachart eerder thuiskomt dan verwacht en ziet dat zijn vrouw niet thuis is, wordt hij achterdochtig. In Renées bureau vindt hij een boeket gedroogde bloemen en een brief van Raoul. Hij gaat naar Raouls appartement en confronteert de geliefden. 'Luitenant', zegt hij. 'Je hebt me beroofd van mijn eer en geluk.' Raoul stelt dat alleen hij schuldig is, maar Brachart antwoordt dat hij Renée niet moet proberen te verdedigen en daagt hem uit voor een duel.

Renée kijkt toe en wanneer haar echtgenoot dodelijk gewond neerstort, gelooft ze dat niets haar geluk met Raoul nog in de weg staat. Ze buigt zich over het lichaam van haar echtgenoot. Voor de laatste keer opent hij zijn ogen, waarin ze de vloek leest: 'Jij hebt me de dood ingejaagd. Jij bent schuldig!'