Rechten der jeugd

Samenvatting

Herman van Hogelanden, de enige zoon van de beroemde schilder Gerard van Hogelanden, is verliefd op Dora, een boswachtersdochter. Hij is bang dat zijn vader niet met een huwelijk in zal stemmen, omdat het meisje beneden zijn stand is. Verrassend genoeg heeft zijn vader echter geen bezwaar. 'Ik zal je mijn eigen verhaal vertellen,' zegt hij tegen zijn zoon, 'zodat je de klippen kunt omzeilen waarop mijn leven bijna is stukgelopen.'

Gerard vertelt zijn zoon dat toen hij twintig was, hij alleen maar leefde voor de schilderkunst. Zijn vader wilde echter dat hij handelaar zou worden. Bovendien keurde zijn vader zijn relatie af met Maria Hendrix, zijn jeugdliefde. Hij stuurde zijn zoon naar de universiteit en dwong hem met een vrouw te trouwen die alleen maar op zijn geld uit was en die hem uiteindelijk aan de bedelstaf bracht. Toen zijn vrouw na een val van haar paard overleed, ontfermde een vroegere vriend van Gerard, Paul van Beek, zich over hem. Hij nam hem in huis en gaf hem de moed om in zijn atelier een nieuw leven te beginnen. Dankzij Pauls hulp was Gerard weer in staat om zich op zijn schilderkunst te storten.

Op een dag, toen hij aan zijn lievelingswerk bezig was - een portret in wording van Maria - stond de jonge vrouw opeens voor zijn neus en zei dat ze niets liever wilde dan nog eens voor hem poseren. Met het schilderij won hij de eerste prijs bij een kunstwedstrijd. Daarna stond niets een huwelijk meer in de weg met de vrouw van wie hij altijd had gehouden. Gerard eindigt zijn verhaal met de woorden: 'Zoon, de enige rijkdommen van je moeder waren haar goede hart, haar zuiverheid en haar eenvoud. Als jouw meisje dezelfde eigenschappen heeft, zal ik haar met liefde als mijn dochter verwelkomen.'