Rene Daalder

biografie

Daalder was in 1965 samen met mede-filmacademiestudenten Frans Bromet, Rem Koolhaas, Samuel Meyering en Jan de Bont verantwoordelijk voor het vrolijke en indertijd scandaleuze De 1, 2, 3 rhapsodie. De filmers zetten zich af tegen tradities, maar ook tegen de zeer in zwang geraakte nouvelle vague.

Bij Daalder is ‘de vlucht naar voren’ tekenend voor zijn carrière: na de goed ontvangen films Body and Soul I & II (respectievelijk 1966 en 1967) en De blanke slavin vertrok hij eerst naar Londen en Parijs, om in 1973 naar de Verenigde Staten te emigreren. Daar begon hij als protegé van cultfilmer Russ Meyer en maakte zijn Amerikaanse regiedebuut met Massacre at Central High (1976). Daarna kreeg hij met Population One (1986), Second Chance (1987) en Habitat (1997) een steeds grotere voorkeur voor sciencefiction. Ook veel van zijn andere projecten hebben een futuristische inslag. In 2008 maakte hij echter een terugblik met Here is Always Somewhere Else, over leven en werk van de kunstenaar en experimenteel filmmaker Bas-Jan Ader (1942-1975).