Op hoop van zegen

Samenvatting

De zee is vrijgevig en heeft een rijk man gemaakt van Bos, de eigenaar van een vissersvloot. Hij is een harde zakenman met een hooghartige vrouw en een sympathieke dochter. De meeste mannen in het dorp zijn visser en voor hun levensonderhoud afhankelijk van de zee. Maar de zee néémt ook.

Kniertje is haar man en broer verloren op zee. Nu moet ze niet alleen zorgen voor haar jongste zoon Barend die de zee haat en ervan droomt muzikant te worden, maar ook voor haar nichtje Jo die wees is geworden. Jo is zwanger en verloofd met Kniertjes oudste zoon Geert. Het hongerloontje dat Knier verdient als poetsvrouw in het huishouden van Bos is niet toereikend.

Geert zat bij de marine, maar na een gevecht in een danszaal waarbij hij zijn superieur heeft geslagen, omdat deze Jo beledigde, zit hij zes maanden in de gevangenis. Clementine Bos heeft in tegenstelling tot haar vader een vriendelijke inborst. Ze bezoekt de armste huisjes en helpt waar ze kan. Als Geert thuiskomt, realiseert hij zich dat hij en Barend de kostwinners moeten zijn. Hij dwingt zijn broer papieren te tekenen om samen bemanningslid te worden van de ‘Op hoop van zegen’.

Dit ondanks het gerucht dat de boot niet zeewaardig is. Simon, de timmerman van het schip, heeft Bos gewaarschuwd. Maar om zijn eigen baan te redden, verklaart hij dat de boot klaar is om te vertrekken. Wanneer Barend dit hoort, raakt hij in paniek en vlucht weg. Bos schakelt de politie in, die Barend achtervolgen alsof hij een ontsnapt dier is. Wanneer de doodsbange knaap een schuilplaats zoekt bij zijn moeder, draagt zij hem over aan de politie. De ‘Op hoop van zegen’ vertrekt.

Op een stormige nacht verzamelen de vissersvrouwen zich bij Kniertje en vertellen verhalen over wat de zee hun heeft afgenomen. Hun voorgevoel dat de ‘Op hoop van zegen’ zal zinken wordt bevestigd als Clementine in haar vaders kantoor de telefoon opneemt en hoort dat het lichaam van Barend is aangespoeld. Clementine pakt haar spullen en verlaat het huis.

De dorpelingen veroordelen Bos voor de tragedie, maar de oude Kobus zegt dat alleen de zee schuld heeft. ‘Jullie vrouwen hebben echtgenoten, zonen en verloofdes verloren en Bos is zijn dochter verloren.’ Een gebroken Bos pakt Kniertjes hand en realiseert zich hoe pijnlijk het is om een kind te verliezen.

Informatie

originele titel
Die Fahrt ins Verderben
alternatieve titel
Die Hoffnung auf Segen
productiejaar
1924
keuringsdatum
05-11-1928
premièredatum
01-10-1924
land
Nederland, Duitsland
categorie
Fictie
regisseur
distributeur (oorspronkelijk)
producent
producent
productiemaatschappij
productiemaatschappij

Afbeeldingen

Technische notities

originele lengte
2000
censorship length
2000
geluid
Stil
kleur
Zwart-wit
formaat
35mm
akten
6

Bronnen

G. Donaldson, Of Joy and Sorrow. A Filmography of Dutch Silent Fiction, Amsterdam (1997), pp. 247-248


Centrale Commissie voor de Filmkeuring (Nationaal Archief; 5060)

meer informatie

Op zoek naar meer materiaal uit onze collectie? Neem dan contact op met:

Mevr. Leenke Ripmeester
sales@eyefilm.nl
tel. 020 5891 426
mob. 06-41189635

steun Eye

Steun Eye en help ons erfgoed veilig te stellen voor de toekomst. Meer informatie