Kee en Janus naar Berlijn

Samenvatting

Kees en Janus zijn veertien jaar getrouwd en wonen al hun hele leven in het hartje van de Jordaan. Twee kinderen van 10 en 14 maken hun geluk compleet. Een gedeelde prijs in de loterij levert Janus 668 gulden op. Hiermee wil hij op vakantie gaan naar Berlijn, waar volgens zijn baas alles mooi en goedkoop is. In hun oudste kloffie vertrekken ze naar het station voor de trein naar Duitsland, waar ze door vrienden en familie worden uitgezwaaid. Aan de grens in Bentheim krijgt Kee het aan de stok met een douanier, die alles wil zien wat ze in haar oude koffer heeft. Ze zijn nog net op tijd voor de trein naar Berlijn. Bij aankomst nemen ze een taxi en maken duidelijk dat ze kleren willen kopen. Ze worden naar het Wertheim warenhuis gebracht. Begeleid door vier verkopers komen ze overladen met boodschappen de winkel weer uit. Ze zouden er goed uitzien in hun nieuwe kleren, als ze wisten hoe ze ze moesten dragen. Ze vervolgen hun weg naar het Palace Hotel, waar ze een kamer hebben geboekt. Tijdens een rondrit door Berlijn komen ze bij een eersteklas restaurant, waar hun gebrek aan tafelmanieren tot grote hilariteit leidt.

Op straat raken Kee en Janus elkaar kwijt. Janus wordt benaderd door een jonge vrouw, met wie hij naar het restaurant terugkeert. Wanneer Kee terugkomt en haar man met deze Berlijnse schone ziet, schopt ze een scène en schreeuwt: 'Blijf met je handen van mijn man af!'. Alleen door tussenkomst van de beveiliging kan ze tot bedaren worden gebracht.

Eenmaal terug in het hotel - het is inmiddels na middernacht - viert Janus dat hij Kee weer gevonden heeft door te zingen en op zijn nieuwe accordeon te spelen. Hij maakt iedereen in het hotel wakker met zijn herrie en wanneer Janus weigert op te houden, worden hij en zijn vrouw het hotel uitgezet. Ze brengen hun koffers naar het bagagedepot op het station en vermaken zich de rest van de nacht in het cabarettheater.

De volgende ochtend besluiten ze terug te gaan naar Amsterdam. Ze hadden voor al hun vrienden cadeaus meegenomen, maar aan de grens wordt het merendeel van hun aankopen door douanebeambten in beslag genomen. Kee is woest en zegt dat als ze weer in Amsterdam is, ze de eerste de beste mof die ze tegenkomt te grazen neemt. Ze voegt eraan toe dat als Janus ooit nog een prijs wint, ze wel naar China of welk ander land dan ook wil, maar nooit meer naar Duitsland.