Paul Kruger

biografie

Paul Kruger was van 1880 tot 1900 president van de Zuid-Afrikaanse Republiek, in de volksmond vaak Transvaal genoemd.

Krugers familie stamde oorspronkelijk af van Duitse en Pruisische adel. Zijn ouders waren meegegaan in de Grote Trek, de tocht die de Zuid-Afrikaanse Nederlandstalige boeren ondernomen om te ontvluchten aan het Britse gezag. In het binnenland stichtten zij de onafhankelijke republiek Transvaal. Op relatief jonge leeftijd had Kruger zijn eigen boerderij en bemoeide hij zich in toenemende mate met politiek.

In 1877 trokken de Britten op naar het noorden en annexeerden Transvaal. Als officiële reden voerden zij op dat de inwoners tegen de inheemse bevolking beschermd moesten worden. In hetzelfde jaar ging Kruger als afgevaardigde naar Europa om steun voor zijn verzet tegen de Britten te werven. Hij leidde de Boeren in de Eerste Boerenoorlog (1880-1881) tegen de Britten.

Onder zijn gezag werden vervolgens onderhandelingen gevoerd tegen de voorwaarden van de vrede, zoals getekend bij de Conventie van Pretoria. Wederzijdse vijandigheden en de ontdekking van goud in Witwatersrand leidden tot de Tweede Boerenoorlog in 1899.

In 1900 vluchtte Kruger naar Europa in het slagschip De Gelderland, dat door koningin Wilhelmina langs de Britse blokkade was gestuurd. Kruger reisde naar Marseille, toen naar Nederland en vervolgens naar Clarens in Zwitserland. Daar overleed hij in 1904.