Mattijn Seip

biografie

Mattijn Seip (1940) studeerde begin jaren zestig aan de Nederlandse Filmacademie en maakte deel uit  van de roemruchte generatie van Wim Verstappen, Pim de la Parra, Adriaan Ditvoorst en Nicolai van der Heyde. In die tijd maakte hij twee controversiële filmpjes: IJdijk  en Schermerhoorn, beide uit 1965.

In augustus 1968 richtte Seip samen met Niko Paape STOFF op uit onvrede tegen de bestaande subsidieregelingen. Zij eisten meer vrijheid en wilden het filmmaken democratiseren. Uit STOFF ontstond een samenwerking met andere filmmakers, waaronder Jos Schoffelen en Seips toenmalige partner Barbara Meter. Deze samenwerking kreeg een vervolg in de Electric Cinema.

De films die Seip in deze periode maakte hadden een sterk structuralistische inslag; het waren films waarin de eigenschappen van het medium film centraal staan. Voorbeelden hiervan zijn Double Shutter en After the Colours uit 1972.

Vanaf 1974 is Seip zich meer gaan richten op de maatschappijkritische film. Samen met Meter maakte hij deel uit van het collectief Polkin. In de jaren tachtig heeft hij nog twee speelfilms geregisseerd: het korte In de buik van de stad (1983) en de lange speelfilm De val van Patricia Haggersmith uit 1986.