Hoogstraat

Samenvatting

Duidelijk geïnspireerd door Berlin, die Symphonie der Großstadt van Walter Ruttmann (1927) maakte Von Bàrsy in 1930 op eigen kosten een filmpje over een Rotterdamse winkelstraat. De eenheid van plaats (de straat) bepaalt de eenheid van handeling (losse straatscènes) binnen de eenheid van tijd (een poppenkastvoorstelling met openent en aan het einde weer toevallende gordijntjes). Deze klassieke dramaturgie van Hoogstraat levert het kader waarbinnen zich een 'absolute film' afspeelt.

In Hoogstraat waren beweging en schaduwwerking de bepalende factoren in ongewone beeldcomposities. Een enkele maal gebruikt Von Bàrsy een vorm van 'filmrijm': zo snijdt hij van een hoed in een etalage naar de hoed van een straatmuzikant. Ondanks zo'n frivool grapje past zijn film perfect binnen de eisen die de Filmliga aan een waarachtige film stelde.