Willem Breuker

biografie

Willem Breuker was een Nederlands componist. Zijn werk wordt getypeerd als een experimentele kruising tussen klassieke muziek en jazz. Breuker begon zijn professionele carrière in 1966. Zijn onorthodoxe muziekstijl bevatte indertijd improvisaties en theatrale elementen. In zijn concerten en performances interpreteerde hij eigentijdse culturele en politieke gebeurtenissen. In 1967 richtte Breuker samen met percussionist Han Bennink en pianist Misha Mengelberg het Instant Composers Pool (ICP) op waarmee hij tot 1973 regelmatig optrad. In 1974 vormde hij Willem Breuker Kollektief.

Breukers oeuvre bevat meer dan vijfhonderd composities voor onder meer ensembles, kamermuziek, fanfare, opera, toneel en film. Hij componeerde muziek voor de stille film Faust van F.W. Murnau uit 1926. Daarnaast maakte hij muziek voor Nederlandse speelfilms zoals De Illusionist (Jos Stelling, 1983) en Twee vrouwen (George Sluizer, 1979). Ook werd de muziek van een groot aantal documentaires van Johan van der Keuken, waaronder De nieuwe IJstijd (1974) en Platte jungle (1978), gecomponeerd door Willem Breuker.

Breuker werd meerdere malen bekroond voor zijn composities voor films, onder andere met het Gouden Kalf (1982), de Zilveren Lessenaar (1984) en de Edison (1984).